W okolicy sercowej wskutek mieszania

W okolicy sercowej wskutek mieszania się powietrza z krwią pojawia się szmer głośny, dągły, wzmagający się podczas skurczu serca (tzw. szmer młyński). Może on trwać od kilku minut do kilku dni. Powłoki skórne i błony śluzowe bledną przybierając jednocześnie odcień siny. W skórze szyi, górnej czę- – ści tułowia i zwłaszcza na twarzy pojawiają się sinawe plamy. Są one ostro odgraniczone od otoczenia, Ieźą gęsto obok siebie, znikają zazwy- czaj już po kilku minutach. Nieraz występuje mimowolne oddawanie moczu i kału. Napad kończy się śmiercią lub ustępuje bez śladu, czasami jednak pozostawia pewne następstwa. Prócz postaci klasycznych zdarzają się przypadki niezupełne, zwane poronnymi (edampsia pleurae abortiva). Objawiają się one np. nag- łym blednięciem twarzy, drobną plamistością niektórych miejsc skóry, dusznością, mroczkami przed oczyma, wymiotami; tętnem częstym lub nieregularnym, uczuciem ciężaru w jednej kończynie, niekiedy zamro- czeniem. Czasami jedynym objawem zatoru bywa nagła utrata wzroku. Przy zachowanej przytomności objaw ter, może trwać od kilku chwil do dwudziestu kilku godzin i ustępuje przeważnie powoli, zator powietrzny Forlanini przypisywał powstanie rzucawki opłucnej odruchowi z opłuc- nej. Na tę odruchową teorię patogenezy klasycznej postaci rzu- cawki opłucnej nie godzi się przeważna większość klinicystów. Tłumaczą oni rzucawkę opłucną niedokrwieniem mózgu na tle zatorów powietrznych (embolia aeria). Teoria zatorowa powstania rzucawki opłucnej znajduje potwier- dzenie w znalezieniu przez licznych autorów w naczyniach mózgu pęche- rzyków powietrznych w przypadkach rzucawki opłucnej, które skoń- czyły się zgonem chorych. Za tą teorią przemawia także to, że objawy nerwowe są w rzucawce opłucnej takie same, jakie spostrzega się w do- świadczeniach na zwierzętach z wprowadzaniem powietrza do naczyń krwionośnych domózgowych. [hasła pokrewne: , gabinet kosmetyczny, wkładki sfp, trądzik ]