Dłuższe pozostawanie wysięku jest niebezpieczne ze względu na możliwość przejścia jego w zimny ropniak opłucny albo powstania zrostów opłucnych i zarośnięcia jamy opłucnej. Wypuszczając wysięk odmę podtrzymuje się nadal. Z takim ogólnie przyjętym postępowaniem nie godzi się szkoła włoska z Moreilim na czele. Wychodząc z założenia, że dołączenie się wysięku opłucnego zmniejsza spoczynkowy stan płuca, żąda Moreui jak najwcześniejszego usuwania wysięku i zwlekanie uważa za błąd lekarski. Inni znowu polecają odmie...
Do wytwarzania odmy opłucnej oraz do jej dopełnień stosowany początkowo azot zastępuje się przez wyjałowione powietrze. Doprowadza się je do jamy opłucnej za pomocą osobnych przyrządów. Odróżnia się dwa ich typy. Zasadnicza różnica między nimi polega na rodzaju ruchomej przegrody w zbiorniku gazowym. W przyrządach jednego typu taką przegrodą jest płyn znajdujący się w dwóch połączonych z sobą zbiornikach walcowatych. Jeden ze zbiorników jest ruchomy, a drugi nieruchomy albo oba zbiorniki są ruchome względem si...
Odmę opłucną wytwarza się zawsze po stronie płuca ze zmianami rozleglejszymi i czynniejszymi. Jeżeli po 1-2 tygodniach stan chorego nie poprawia się, zwłaszcza zaś jeżeli sprawa gruźlicza w drugim płucu postępuje, to zanim zaniecha się leczenia odmą, należy rozważyć, czy sprawa nie da się zatrzymać zastosowaniem odmy po obu stronach. Trzeba mieć także na względzie, że nieliczne ogniska w drugim płucu: nie zawsze są czynne. Zmiany w tym płucu mogą być wyrazem przebytej już gruźlicy płuca, a wtedy również nie są prze...
